“Ironía y autocensura en Memorias del subdesarrollo”
In deze tekst onderzocht ik het gebruik van ironie in de roman Memorias del subdesarrollo van de Cubaanse auteur Edmundo Desnoes. Het was een hele vroege voorloper van wat uiteindelijk mijn promotieonderzoek zou worden.
Ik ging in de lezing in op het vermogen van ironie om dingen tegelijkertijd wel en niet te zeggen. In een omgeving waarin het steeds gevaarlijker wordt om je uit te spreken, biedt ironie een relatief veilige manier van spreken, waarbij je altijd nog een uitweg hebt.
Deze tekst presenteerde ik op het internationale congres: Congreso Internacional Ironía y violencia en la cultura latinoamericana van de Radboud Universiteit, Nijmegen in 2013.